Każdy, kto choć raz nie wypowiedział w myślach słynnego, głębokiego, polskiego przysłowia "święta, święta i po świętach", niech pierwszy rzuci bombką  Z pewnością każdy z nas rozumie jego sens - już po świętach, można odliczać do kolejnych. Ale w zasadzie po co, skoro można jeszcze odrobinę cieszyć się okołoświąteczną, zimową atmosferą?

Prezentujemy Państwu prace uczniów klas I-III - ich ozdoby i kartki świąteczne. Z pewnością cieszyły ich oko na choinkach, a teraz i Państwo mogą je popodziwiać ;)

Wiosną w czasie pierwszej fali sami-wiecie-czego większość światowych muzeów zamknęło swoje podwoje. Aby jednak kontakt ze sztuką trwał, instytucje zaproponowały internautom ciekawą zabawę - w mediach społecznościach publikowali swoje interpretacje dzieł sztuki, które muzea mają w swoich zbiorach. Najciekawsze próby można było znaleźć m.in. na Twitterze Muzeum J. Paula Getty'ego.

Jako że kolejna fala zarazy znowu pozamykała muzea na cztery spusty, postanowiliśmy sięgnąć na plastyce po te zabawę i zamknięci w domach odtwarzać sceny ze słynnych obrazów przy użyciu materiałów, jakie są dostępne pod ręką. Mamy nadzieje, że uda nam się z tego stworzyć nową świecką tradycję, a twittery i instagramy oszaleją z zachwytu.

Niestety nie wszyscy byli na tyle odważni, aby wyrazić zgodę na upublicznienie tutaj swoich dzieł, jednak paru śmiałków gotowych na skandal się znalazło

Lampiony mogą przydać się każdemu, nie tylko pannom roztropnym - może ich światło mogłoby rozjaśnić nieco ciemne chmury, które już od dawna nad nami wiszą

Te towarzyszyły piątoklasistom w ich oczekiwaniu!

Te grudniowe dni to czas, kiedy w klasach wspólnie ubieralibyśmy choinki, pewnie przygotowywalibyśmy się do klasowych spotkań świątecznych, pokątnie zdradzali sobie tajemnicę, kogo wylosowaliśmy - no, takimi sprawami byłyby zaprzątnięte nasze głowy.

Tymczasem siedzimy w domach, marzymy o powrocie do szkół... No i dbamy o to, żeby tradycji stało się zadość! Dajcie spokój, przecież jakiś wirus nie może aż tak nam pokrzyżować planów! Więc spotykamy się w świątecznym klimacie i wspólnie stroimy choinki. Uroczo, prawda?

Małgorzata Musierowicz włożyła w "Idzie sierpniowej" w usta swoich bohaterów takie zdanie: "W każdych warunkach można dokonać rzeczy pożytecznych". I jakkolwiek banalnie i naiwnie to brzmi, jest w nich dużo sensu i prawdy. Rzeczy dobre i pożyteczne można robić zawsze, a chyba im trudniejsze są warunki, tym ważniejszy i większy staje się każdy gest.

Bo rzecz wyglądała tak: co roku na przełomie listopada i grudnia szykowaliśmy wspólnie - rodzice, uczniowie, uczennice, nauczyciele, nauczycielki, pracownicy i pracowniczki administracji i obsługi - Szlachetną Paczkę. Że stało się to tradycją, to bez sensu mówić - oczywistością było to, że końcówka listopada przynosiła nam wieści, komu będziemy próbowali pomóc. Zbieraliśmy pieniądze, licytowaliśmy najróżniejsze rzeczy - od ciasteczek, przez książki, kiszonki, czapki i hulajnogi, aż po obrazy. Kupowaliśmy pralkę, węgiel, materace, kremy Nivea będące spełnieniem marzeń i wiele innych drobnostek, które później stawały się źródłem uśmiechu. W tym roku, trochę ze względu na okoliczności, Paczkę odpuściliśmy. Ale nie powiedziliśmy "pas", po prostu obliczyliśmy siły na zamiary.

Chociaż tak właściwie to ich nie doszacowaliśmy. W tym roku postanowiliśmy wesprzeć Dom Chłopaków w Broniszewicach. Przebywa tam pięćdziesięciu sześciu chorych i niepełnosprawnych chłopaków w różnym wieku. Spośród pięćdziesięciu sześciu chłopaków wybraliśmy dwóch i postanowiliśmy - znów razem - sprawić im świąteczną niespodziankę. Pan Józef marzył o maszynce do golenia i tabelcie. Młodszy Oskar potrzebował z kolei sprzętu do nauki i komunikacji alternatywnej. Nieśmiało zaproponowaliśmy Państwu udział w tym przedsięwzięciu. Wasza odpowiedź jak zwykle przeszła nasze najśmielsze oczekiwania.

W ciągu tygodnia zebraliśmy 3 443,41 zł (słownie: trzy tysiące czterysta czterdzieści trzy złote i czterdzieści jeden groszy). Kupiliśmy:

dwa tablety - Lenovo Tab M10 HD (za łączną kwotę 1599 złotych),

maszynkę do golenia Braun Series 5 (za 499 złotych),

i furę jedzenia (NIEZDROWEGO TEŻ) w Selgrosie (za 1345 złotych i 41 groszy).

Kwotę, która nam została - cztery złote i osiemdziesiąt osiem groszy - obiecujemy dobrze zainwestować!

Poza tym nasi uczniowie i uczennice zrobili dla chłopaków kartki świąteczne (a czego oni im nie życzyli! nawet wszystkiego dobrego i życia wiecznego! ).

Tak podsumowując: ZNÓW ZROBILIŚMY RAZEM COŚ DOBREGO. I POŻYTECZNEGO.

Dziękujemy. Każdemu z Państwa, każdemu z dzieci. To wszystko wróci - gwarantujemy!

Rzeczywistość może i staje na głowie, ale pewne rzeczy pozostają niezmienne - jak to, że niezmiennie życzymy Państwu (i sobie) wszystkiego, co najlepsze - cokolwiek za takie uznajemy.