Po wakacjach, czasie totalnego odprężenia i relaksu, gdy często zdarzają nam się chwile błogiego zapomnienia, warto przypomnieć sobie kilka zasad, które mogą sprawić, że na co dzień będziemy choć trochę bezpieczniejsi.

Jak mówili najstarsi Summerowie - życie to dżungla pełna czyhających niebezpieczeństw i prawdę mówiąc - niestety - niewiele od ich czasów się zmieniło. Żeby więc bez uszczerbku na zdrowiu przeżyć w tej dżungli, warto jest posłuchać specjalistów. Dlatego właśnie najmłodszych uczniów naszej szkoły, którzy z cierpliwością samurajów przyswajają sobie umiejętności survivalu, takie jak przechodzenie na odpowiednim świetle i rozpoznawanie podstawowych znaków, odwiedził strażnik miejski - nasz sensej w temacie przetrwania w mieście. Uczniowie osiągnęli tym samym kolejny etap wtajemniczenia i - jesteśmy pewni - będą dużo bezpieczniejsi na drodze!

Jeszcze nie zdążyliśmy zrobić porządnej rozgrzewki przed tym dziesięciomiesięcznym maratonem, a na szkolnych korytarzach już zaczęło się dziać! Zawitała do nas mobilna wystawa fotograficzna, która wzbudziła niemałe zainteresowanie, szczególnie wśród najmłodszych, bo zdjęcia przedstawiały coś, co lubimy najbardziej - zabawy!

Jeszcze nie zdążyliśmy zrobić porządnej rozgrzewki przed tym dziesięciomiesięcznym maratonem, a na szkolnych korytarzach już zaczęło się dziać! Zawitała do nas mobilna wystawa fotograficzna, która wzbudziła niemałe zainteresowanie, szczególnie wśród najmłodszych, bo zdjęcia przedstawiały coś, co lubimy najbardziej - zabawy! Jakby tego było mało, pokazano tam ulubione zabawy naszych dziadków i rodziców. Wbrew temu, co niektórym mogło się wydać (jak to - zabawy bez telefonów i komputera? No way!), zabawy były porywające, kreatywne, rozgrzewające wyobraźnię. Można było bawić się w chowanego, ale też - jak podpowiadają nam twórcy wystawy - "w klipę, w klasy, cymbergaja, skakankę czy monety. W gumę, palanta albo gonito. W sztekla, w sera, halo hali, kraje miasta czy w wyścig pokoju". A przecież już same ich nazwy wzbudzają ciekawość, choć część z nich (co może wstyd przyznać) nic nam nie mówi. Dzieci wpatrywały się w te czarno-białe fotografie z zachwytem i fascynacją. Po korytarzach szeptano nawet, ni to z przerażeniem, ni to ze smutkiem, że może wtedy było lepiej i weselej. Z pewnością było inaczej! Za zaprezentowanie wystawy w naszej szkole dziękujemy osobom związanym ze Stowarzyszeniem "Wirtualny Łazarz", które stworzyło ją po długim i mozolnym badaniu prywatnych zbiorów. Dobrze było zobaczyć biało-czarny Łazarz!

Kalendarz był w tym roku na tyle łaskawy, że wakacje trwały jeszcze dłużej niż zwykle, choć - było widać to po Waszych twarzach, zdradził Was uśmiech i to charakterystyczne, radosne poddenerwowanie - wiele z Was nie mogło się doczekać, aż do ich uszu dotrze niesiony szkolnymi korytarzami dźwięk dzwonka. A w szkole - o! Wiele zmian - więcej klas, nowi nauczyciele, inne, groźnie brzmiące przedmioty (fizyka, chemia - na sam dźwięk tych słów można dostać gęsiej skórki!). I tylko jedna rzecz pozostaje niezmienna - od tej pory w szkole rzadko będzie cicho. Witaj, nowy roku szkolny. Bądź dla nas dobry!